Esas No: 2021/9139
Karar No: 2022/4026
Karar Tarihi: 23.03.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/9139 Esas 2022/4026 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak verilen iki kararı inceledi. İlk olarak, bir sanık hakkında verilen beraat hükmü onandı çünkü yeterli kanıt olmadığına karar verildi. Ancak, diğer sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde belirtilen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve aynı kanunun 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun da uzlaşma kapsamında olduğu anlaşıldığı için bozuldu. CMK'nın ilgili maddeleri gereği uzlaşma işlemleri yerine getirildikten sonra yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesine göre suçun işlendiği tarihte yürürlükte bulunan kanunla sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise failin lehine olan kanun uygulanacağı ve infaz olunacağı ifade edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 116/1. maddesi
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi
- CMK'nın 253. maddesi
- CMK'nın 254. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, beraat
TEMYİZ EDENLER : O yer Cumhuriyet Savcısı, sanık ...
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanığın yüklenen suçu işlediğine ilişkin, diğer sanık ...’in atfı cürüm niteliğinde kalan anlatımı dışında, hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığından, tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve hakimin takdirine göre; o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK'nın 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının, sanığın mahkumiyetine esas diğer suç olan aynı sayılı kanunun 116/1. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunun da uzlaşma kapsamında olduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca; ''Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur.'' hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK'nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 23.03.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
