MAHKEMESİ : Tunceli Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2011/245-2013/18

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı ecrimisil ve tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya verilen ve süresi sona eren sözleşme nedeniyle ecrimisil ve tahliye istemine ilişkindir. Mahkemece, kiralanan baraj suları altında kaldığından tahliye istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, alacak isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkili idareye ait çay bahçesinin, 2886 Sayılı Devlet İhale Kanunu"na göre davalıya kiraya verildiğini, sözleşme süresinin 31.12.2008 tarihinde sona ermiş olmasına rağmen davalının kiralananı kullanmaya devam ettiğini belirterek 2009 yılına ilişkin kullanım bedelinin tahsiline ve kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı ise kira süresinin 31.12.2008 tarihinde sona erdiğini, kiralananı boşalttığını ancak depo bulamadığı için malzemelerinin 2009 yılı ortalarına kadar kiralananda kaldığını savunmuştur. Mahkemece davaya konu çay bahçesinin baraj suları altında kalması nedeniyle tahliye talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kira sözleşmesi sona erdikten sonra davalının çay bahçesini işlettiğine dair delil sunulmadığından alacak isteminin reddine karar verilmiştir.
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 23.06.2006 başlangıç ve 31.12.2008 bitiş tarihli kira sözleşmesi konusunda, taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlığa konu taşınmaz davalıya ihale ile kiraya verilmiştir. 2886 sayılı Kanun"un 75. maddesi tahliye yönünden özel hükümler içermektedir. Anılan yasa hükmü münhasıran Hazine tarafından kiraya verilen taşınmazlar hakkında uygulanmakta iken 5393 Sayılı Belediye Kanun"unun 15/p-3maddesi hükmüyle Belediye taşınmazları, 5538 sayılı Kanun"un 26/b maddesi uyarınca İl Özel İdareleri tarafından kiraya verilen taşınmazlar ve son olarak 5737 Sayılı Kanun"un 79/c maddesi uyarınca Vakıflar Genel Müdürlüğü"ne ait taşınmaz mallar ile Vakıflar Genel Müdürlüğü"nün idare ve temsil ettiği mazbut vakıflara ait taşınmaz mallar hakkında da uygulanması uygun görülmüştür. 2886 Sayılı Yasa"nın 75.maddesi kapsamında kalan kamu kuruluşlarının ihale ile kiraya verdikleri taşınmaz malların süre bitimi nedeniyle tahliyeleri taşınmazın 6570 Sayılı Yasaya tabi olup olmadığına bakılmaksızın anılan yasanın 75.maddesindeki düzenlemeye göre gerçekleştirilir. Hazine, Vakıflar Genel Müdürlüğü, İl Özel İdareleri ve Belediyeler dışındaki diğer kamu kuruluşları, taşınmazlarını 2886 Sayılı Yasa uyarınca kiraya vermiş olsalar bile bu kanunun 75.maddesine dayanarak süre bitimi nedeniyle mülki amir veya mahkemeye başvurmak suretiyle kiralananın tahliyesini sağlayamazlar. Bu kapsamdaki kamu kuruluşları kiraya verdikleri taşınmazların niteliğine göre tahliye işlemini 6570 Sayılı Yasa"nın 7.maddesine göre veya 818 Sayılı Borçlar Kanun"unun 262 ve devamı maddelerine göre sağlayabilirler.
Somut olayda davacı idarenin sıfatına göre olayda 2886 Sayılı Yasa"nın 75.maddesinin uygulanma olanağı bulunmamaktadır. Davalıya kiraya verilen taşınmaz niteliği itibariyle 818 sayılı Borçlar Kanun"unun kira genel hükümlerine tabidir. Bu durumda 31.12.2008 tarihinde süresi sona eren sözleşme bu tarihten sonra Borçlar Kanun"unun 263. maddesine göre belirsiz süreli hale gelmiştir. Bu itibarla mahkemenin 2886 Sayılı Yasa uyarınca sözleşmenin süre bitiminde kendiliğinden sona erdiğine ilişkin kabulü yerinde değildir. Bu nedenle davalının kiracılığının 31.12.2008 tarihinden itibaren kiralananın baraj suları altında kaldığı Kasım/2009 sonuna kadar devam ettiğinin kabulü gerekir. Taraflar arasındaki kira sözleşmesi bu tarih itibariyle ortadan kalkmış olup, davalının kiralananı daha önce tahliye edip davacı idareye teslim ettiği kanıtlanamadığından mahkemece kira alacağının kabulüne karar verilmesi gerekirken, alacağın ecrimisil olarak nitelendirilip yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.