3. Ceza Dairesi Esas No: 2016/18597 Karar No: 2017/10580 Karar Tarihi: 12.09.2017
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/18597 Esas 2017/10580 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, müşteki ve sanıklar arasında yaşanan bir kavga sonrasında verilen kararları incelemiş ve müşteki vekilinin yetkisi bulunmadığından beraat kararlarına yönelik temyiz isteğini reddetmiştir. Ancak, sanık ... hakkında müşteki ...'yi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarını inceleyen mahkeme, müştekiden kaynaklanan bir hareket nedeniyle sanık lehine haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmamasını, sanığa ek savunma hakkı verilmeden cezayı artıran TCK'nin 87/1-d lastik damgamalarının uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine aykırı davranılmasını ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerini iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirterek onanmasına karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 321. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 29. ve 53. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi, ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.
3. Ceza Dairesi 2016/18597 E. , 2017/10580 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Beraatlere, mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü; 1) Müşteki ... vekilinin, sanıklar ..., ... ve ... haklarında verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Müşteki ..., sanıklar ..., ... ve ... hakkındaki kamu davalarında, sanıklardan şikayetçi olup, katılan sıfatını almadığından, yetkisi bulunmayan müşteki vekilinin, temyiz isteminin, 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2) Sanık ... hakkında müşteki ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 3) Sanık ... hakkında müşteki ..."yi kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; a) Olay günü taraflar arasında yaşanılan çok taraflı kavgada, müşteki ... eylemi sonucunda sanık ..."ın arkadaşı olan mağdur ..."un bıçakla yüzünde sabit iz kalacak şekilde yaralanmış bulunması karşısında, müştekiden kaynaklanan bu hareket nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması, b) Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddanamede yazılı bulunmayan cezayı artıran TCK"nin 87/1-d,son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması, c) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 12.09.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.