MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine, Kurum kayıtlarının bu şekilde düzeltilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R

Dava, davacının davalı işyeri nezdinde 01/06/1976-12/07/1977 tarihleri arasında geçen hizmetinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Uyuşmazlık, somut olayda fiili çalışma olgusunun ispatı konusunda, mahkemece yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Bu tür davalarda öncelikle davacının çalışmasına ilişkin belgelerin işveren tarafından verilip verilmediği yöntemince araştırılmalıdır. Bu koşul oluşmuşsa işyerinin gerçekten var olup olmadığı kanun kapsamında veya kapsama alınacak nitelikte bulunup bulunmadığı eksiksiz bir şekilde belirlenmeli daha sonra çalışma olgusunun varlığı özel bir duyarlılıkla araştırılmalıdır. Çalışma olgusu her türlü delille ispat edilebilirse de çalışmanın konusu niteliği başlangıç ve bitiş tarihleri hususlarında tanık sözleri değerlendirilmeli, dinlenen tanıkların davacı ile aynı dönemlerde işyerinde çalışmış ve işverenin resmi kayıtlara geçmiş bordro tanıkları yada komşu işverenlerin aynı nitelikte işi yapan ve bordrolarına resmi kayıtlarına geçmiş çalışanlardan seçilmesine özen gösterilmelidir. Bu tanıkların ifadeleri ile çalışma olgusu hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527, 30.6.1999 gün 1999/21-549-555- 3.11.2004 gün 2004/21- 480-579 sayılı kararları da bu doğrultudadır.

Dosyadaki kayıt ve belgelerden, 01/06/1976, 10/05/1977, 12/03/1978 tarihli işe giriş bildirgelerinin davalı ... ünvanlı, 312058 sicil no lu işyerince düzenlenmiş olup aynı tarihte , 04/02/1981 tarihinde Kurum kayıtlarına intikal ettiği, davacının 01/01/1988 tarihinden itibaren geçen hizmetlerin Kurum"a bildirilmiş olduğu, davalı 312058 sicil no lu işyerinin 17/10/1980-31/12/1983 tarihleri arasında Kanun kapsamına alınmış olduğu, ihtilaf konusu olmayan 1981/2-1983/3 dönemlerine ilişkin dönem bordrolarının getirtildiği, davacının ihtilaf konusu dönem içerisinde eğitim görüp görmediğine ilişkin olarak yazılan müzekkereye ... Müdürlüğü"nce davacının İstanbul ilinde öğrenim gördüğüne dair herhangi bir belgeye rastlanmadığının bildirildiği, zabıta araştırmasının yapıldığı, davalı işyerinin faaliyet konusunun inşaat işleri olması nedeniyle yazılan müzekkereye Belediye tarafından belirtilen işyerine ait inşaat başlama-bitiş tarihleri ile ilgili belgeye rastlanmadığının bildirildiği, duruşmalarda ihtilaf konusu olmayan dönem davacı bordrolu tanığı ile diğer davacı tanığının dinlendiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, 05/05/1963 doğum tarihli olup ihtilaf konusu dönem başında 13 yaşında olan davacının inşaat işlerinde çalışmasının olağan hayatın akışına uygun olmadığı, davalı işyerince düzenlenmiş olan işe giriş bildirgelerinin Kurum kayıtlarına geç intikal etmesinin davacıya geçmişe yönelik olarak sigortalılık hakkı elde etme amacını taşıdığı, ihtilaf konusu dönem içerisinde davalı işyerinin Kanun kapsamında olmadığı ve davalı işveren ile davacının baba-oğul olduğu nazara alındığında; davalının, davacı olan oğlunun sosyal güvenceden yoksun kalmasına neden olacak şekilde hizmet süresini eksik bildirmiş olmasının kabul edilemeyeceği hususlarının göz ardı edilerek sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, Mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 20.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.