Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/353 Esas 2020/19920 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre ve sanığın sunduğu 21/03/2019 tarihli dilekçeyle, eski hale getirme istemi ile birlikte temyiz isteminde de bulunduğu anlaşılmakla, CMK"nın 42. maddesi gereğince, eski hale getirme talebi hakkında karar verme yetkisi Yargıtay"a ait olduğu halde, anılan talebe ilişkin Mahkemesince verilen 26/03/2019 tarihli ek kararın hukuksal değerden yoksun olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Sanığın yokluğunda açıklanan kararın, 07.02.2019 tarihinde, kapalı ceza infaz kurumunda sanığa usulünce tebliğ edildiği, sanığın dilekçesinde belirttiği iddialara ilişkin dosya kapsamında bir bilgi ve belgeye rastlanılmadığı, dolayısıyla sanığın dilekçesinde belirttiği hususlara ilişkin olarak, CMK"nın 40. vd. maddelerinde öngörülen eski hale getirme koşullarının gerçekleşmediği, temyiz dilekçesinin ise yasal süre geçtikten sonra 21/03/2019 tarihinde verildiği,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, sanık ..."un, eski hale getirme ve TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.