Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili dava dilekçesi ile dava konusu kayıtlı üzerinde kat mülkiyeti kurulu bulunan taşınmazın 1 ve 2 bağımsız bölüm numaralı kısımların işyeri, geriye kalan 32 bağımsız bölüme kadar olan kısımlarında mesken niteliğinde olduğunu, yönetim planının 12. maddesinde mesken niteliğindeki bağımsız bölümlerin işyeri olarak kullanılması için kat malikleri kurulundan oy birliği ile karar alınması ve bunun kat mülkiyeti kütüğüne şerh verilmesi gerektiğini, davalının ana taşınmazda 3 bağımsız bölüm numaralı meskeni işyeri olarak kullandığını, bu konuda kat malikleri kurulundan alınmış bir karar bulunmadığını bu nedenle de davalının bağımsız bölümü işyeri olarak kullanmasının önlenmesini ve eski haline getirilmesine karar verilmesi talep ve dava etmiş, mahkemece dava konusu kat mülkiyeti kurulu ana taşınmazda 3 nolu bağımsız bölüm maliki ve davalı şirket yetkilis yönetim planında mesken olarak belirlenen bölümde işyeri ofisi olarak kullanmak sureti ile yönetim planının 12. maddesine ve Kat Mülkiyeti Kanununun 24. maddesine aykırı davrandığı, bu yerin mesken olarak kullanılması konusunda kat malikleri kurulunca oy birliği ile verilmiş bir karar bulunmadığı anlaşılmakla davalının müdahalesinin önlenmesine ve bağımsız bölümü eski hale getirmesi için kendisine 30 gün süre verilmesine karar verilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerin incelenmesinden davalı şirket tarafından kullanılan ofislerin iş yeri niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. Tapuda mesken olarak kayıtlı olan bağımsız bölümün şirket ofisi olarak iş yeri niteliğinde kullanılması tüm kat maliklerinin bu konuda gösterecekleri rızalarına bağlı olduğundan verilen kararda bir isabetsizlik bulunmadığı gibi dava konusu şirketin kullandığı yerin tapuda şirket temsilcisi olan adına kayıtlı olduğu da belirlenmekle davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Bu nedenle dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 25/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.