Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen hüküm Dairemizce dosyanın mahkemesine iadesine karar verilmesi üzerine, verilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun geçici 4/1. maddesi uyarınca Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okundu gereği görülülüp, düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... vekili dava dilekçesi ile davalılardan ...’in davacıya olan borcu nedeniyle hakkında yapılan icra takibi sırasında adına kayıtlı taşınmazını mal kaçırma kastı ile diğer davalıya sattığını ileri sürerek tasarrufun iptali istemiyle açmış, mahkemenin 05/07/2007 gün 2007/185-535 E.-K. sayılı kararı ile davaya bakma görevinin genel mahkemelere ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir. Söz konusu kararın davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesinin 02/12/2008 gün ve 2007/17830-2008/15778 E.-K. sayılı kararı ile onanmasına karar verilmiş ve verilen karar 02/12/2008 tarihinde kesinleşmiştir.
Görevsizlik kararı ile dosya İstanbul 3. Asliye Hukuk Mahkemesine gönderilmiş ve mahkemenin 03/04/2013 gün 2011/104 E. - 2013/131 K. sayılı kararı ile davanın kabulü yönünde hüküm kurulmuş, verilen karar davalılar tarafından temyiz edilmiş ve bu sefer Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 04/11/2014 gün 2013/10786 E. - 2014/15013 K. sayılı kararı ile “...davaya bakma görevinin iş mahkemesine ait olduğu...” gerekçesiyle bozulmuştur. Bozma sonrasında ise Mahkemesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosya gönderilmiştir.
İstanbul 36. İş Mahkemesince 19/01/2017 gün 2016/137 E. - 2017/4 K. sayılı karar ile Yargıtay 10. ve 17.Hukuk Daireleri arasında uyuşmazlık bulunması nedeniyle merci tayini bakımından dosyanın Yargıtay 20.Hukuk Dairesine gönderilmesine karar verilmiş ve Dairenin 22/03/2017 gün 2017/5799 E. - 2298 K. sayılı kararı ile “...Yerel mahkemelerin görevli olup olmadıklarına yönelik Yargıtay daireleri tarafından verilen onama ya da bozma kararları arasındaki aykırılığın mercii tayini yoluyla giderileceğine ilişkin yasal bir düzenleme bulunmamaktadır.Bu tür kararlarla ilgili ancak direnme kanun yolu ile sorunun çözülmesi ve değerlendirilmesi gerekeceğinden ihtilafın mercii tayin edilmesine ilişkin bir husus olmadığı görülmekle gereği yapılmak üzere yerel mahkemesine iade edilmesine...” denilmiştir. Bu sefer dosya kendisine iade edilen“merci tayini bakımından dosyanın Yargıtay 20.Hukuk Dairesine gönderilmesine” ilişkin kararında direnmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 23/2. maddesinde, “Yargıtayca verilen merci tayini kararları ile temyiz incelemesi sonucu kesinleşen göreve ve yetkiye ilişkin kararlar davaya ondan sonra bakacak mahkemeyi bağlar” hükmüne yer verilmiştir. Somut olayda, Mahkemesince merci tayini bakımından dava dosyası Dairemize gönderilmiş ve Daire tarafından verilen 22/03/2017 gün 2017/5799 E. - 2298 K. sayılı karar ile dosyanın yerel mahkemeye iadesine karar verilmiştir. 6100 sayılı HMK’nın anılan kanun maddesi uyarınca Daire tarafından verilen merci tayinine ilişkin söz konusu bu karar yerel mahkemeyi bağlayıcı


nitelikte olup mahkeme tarafından Daire kararına karşı direnme kararı verilemez. Ayrıca, Daire kararında da belirtildiği üzere yerel mahkemelerin görevli olup olmadıklarına yönelik Yargıtay daireleri tarafından verilen onama ya da bozma kararları arasındaki aykırılığın mercii tayini yoluyla giderileceğine ilişkin HMK"da yasal bir düzenleme bulunmamaktadır. Kararda bahsedilen, bu sorunun ancak direnme kararı ile çözüme ulaşağına ilişkin husus ise 03/04/2013 gün 2011/104 E. - 2013/131 K. sayılı kararının Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 04/11/2014 gün 2013/10786 E. - 2014/15013 K. sayılı kararı ile bozulmasının ardından yerel mahkemece verilecek direnme kararı sonrasında görevli mahkemenin belirleneceğine yöneliktir. Somut olayda ise böyle bir durum söz konusu olmadığından, yerel mahkemece verilen direnme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan gerekçeye istinaden direnme kararının BOZULMASINA 21/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.