Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/62 Esas 2018/9839 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık ...’in duruşmada bildirdiği adrese 16/01/2015 tarihinde tebliğ edilen gerekçeli karar evrak üzerinde gerekçeli karar bilgilerinin yer almadığı ve yapılan tebliğin geçersiz olduğu anlaşılmakla, sanık tarafından 20/07/2015 tarihinde verilen temyiz dilekçesinin süresinde olduğu ve temyizin reddine ilişkin 2014/47 Esas ve 2014/511 Karar, 21.07.2015 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000,00 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.600,00 TL adli para cezasına ilişkin hükümlerin, cezaların türleri ve miktarları itibarıyla temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk ... ile suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz taleplerinin tebliğnameye uygun olarak ayrı ayrı REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin yapılan incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suça sürüklenen çocuk ... ile suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 03.07.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.