MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, olası kastla yaralama
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu"nun 20/10/2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; aynı öldürme ve öldürmeye teşebbüs eylemlerinin failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; sanık olay gecesi diğer sanık kullandığı araç ile bir süre birlikte dolaştıkları ancak kendisinin araçtan inerek evine gittiği, 15 dakika sonra sanık kendisine mesaj atarak karakolda bulunduğunu bildirmesi ve suçlamaları inkar etmesi karşısında aralarında menfaat çatışması bulunan sanıklar savunmalarının ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/l ve 5271 sayılı CMK"nın 152. maddelerine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafii ile sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden sanıklar hakkındaki hükümlerin öncelikle bu nedenle, sanık hakkında kurulan hükümlerin ise bağlantı nedeniyle, farklı gerekçeyle tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), hükmolunan ceza miktarları ve tutuklulukta geçen süre gözönüne alınarak sanıklar müdafiilerinin tahliye istemlerinin reddine, 06/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
06/04/2015 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık müdafiileri Avukat , Av. yokluklarında 09/04/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.