Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/7936 Esas 2017/2865 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/02/2016 tarih ve 2015/821-2016/52 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, Federal Almanya Cumhuriyeti Berlin Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 3 O 191/10 sayılı kararı ve bu kararın temyiz incelemesi sonucu verilen Federal Almanya Cumhuriyeti LG Berlin Yüksek Mahkemesi"nin 19 U 32/12 sayılı kararın Türkiye"de kesin hüküm kuvvetine haiz olması amacıyla MÖHUK"ün 58. maddesinde aranan tüm şartları taşıdığını ileri sürerek bu kararların tanınmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından MÖHUK"ün 53. maddesine belirtilen belgelerin sunulduğu, yine aynı Kanun"un 54. maddesinde belirtilen şartların bulunduğu gerekçesiyle Federal Almanya Cumhuriyeti Berlin Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 29.05.2012 tarih, 3 O 191/10 sayılı kararı ve Federal Almanya Cumhuriyeti LG Berlin Yüksek Mahkemesi"nin 19 U 32/12 sayı ve 04.12.2012 tarihli kararlarının tanınmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.