Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/6207 Esas 2015/8589 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


K A R A R

Dava, iş kazası sonucu oluşan maddi ve manevi tazminatlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Bir yerde birden fazla iş mahkemesi arasındaki ilişki işbölümü ilişkisidir. Bir yerdeki ayrı iş mahkemesi ile, asliye mahkemesi arasındaki ilişki ise, görev ilişkisidir. Ayrı iş mahkemesi olmayan yerlerde, bir asliye hukuk mahkemesi varsa, dava iş mahkemesi sıfatıyla açılmamışsa bile, o mahkeme davaya iş mahkemesi sıfatıyla bakmaya devam etmelidir. Birden fazla asliye hukuk mahkemesi varsa, hangisi iş davalarına bakmak üzere görevlendirilmiş ise, O"nun tarafından bakılır. Taraflar bu iş dağılımına itiraz edemezler.
Nitekim, HSYK"nın 24.03.2005 tarih ve 188 sayılı kararında: Müstakil iş mahkemesi kurulmamış olan il merkezleri ile ağır ceza mahkemesi bulunan ve bulunmayan (büyük şehir belediye sınırları dışında kalan mülhakatlar da dahil olmak üzere) diğer ilçelerde, 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’ndan kaynaklananlarla özel kanunlarda iş mahkemesinde görüleceği belirtilen iş davalarının, yargı çevreleri asliye hukuk mahkemesinin yargı çevresi ile aynı olmak üzere; a)Bir asliye hukuk mahkemesi olan yerlerde bu mahkemede, b)Birden fazla asliye hukuk mahkemesi bulunan yerlerde, 1 numaralı asliye hukuk mahkemesinde, çözümlenmesine karar verilmiştir.
Somut olayda; Turgutlu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi olarak görev yapan mahkemece, iş bölümü nedeniyle görevsizlik kararı verilerek dava dosyasının istek halinde, Turgutlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"ne (İş Mahkemesi sıfatıyla görevli) gönderilmesine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı niteliği itibariyle iş bölümü nedeniyle bir gönderme kararıdır. Gönderme kararı, temyizi kabil bir karar olmayıp ancak gönderilen mahkemenin esas hakkındaki kararıyla temyizi mümkündür. Bu nedenle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Öte yandan, gerekçeli kararda maddi hata yapılarak dava dosyasının istek halinde Manisa 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"ne gönderilmesine karar verilmiştir. Bu yanlışlığın maddi hataya dayalı olduğunun ve mahkemece her zaman düzeltilmesi mümkün olduğunun anlaşılmasına göre, belirtilen maddi hata temyiz incelemesine konu yapılmamıştır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin, kararın temyize kabil bir karar olmaması nedeniyle, REDDİNE, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 20/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.