Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/22513 Esas 2014/324 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla)

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı; davalı bankadan almış olduğu kredi kartı bulunduğunu, davalı banka tarafından gönderilen yazı ile kredi kartı hesap ekstresini incelediğinde kendisinden habersiz olarak dava kendisine ihbar edilen ... isimli kişiye ek kart verildiğini ve bu ek kart üzerinden yüklü harcamaların yapıldığını tespit ettiğini ileri sürerek, talebi olmaksızın verilen ek kart ile yapılmış olan 20.290,00 TL"lik harcamadan dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, dava dilekçesinde bahsi geçen harcamaların tamamının davacının bilgisi ve onayı dahilinde yapıldığını belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacının temyiz itirazına gelince; davacı eldeki dava ile 20.290,00 TL"lik harcamadan dolayı borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne, davacı yararına 660 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmiştir. Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT 12.maddesi gereğince “hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücretinin, (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci 2013/22513-2014/324
fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirleneceği” belirtilmiş olmakla, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 3.kısmına göre davalı yararına nispi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde maktu vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup, BOZMAYI gerektirir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK.’nun 436/2. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenle davalının temyiz itirazlarının reddine, 2.bentte açıklanan nedenle, temyiz edilen kararın hüküm fıkrasında yer alan “Davacı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesap edilen 660,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine” cümlesindeki “660.00 TL” ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine “2.434 TL” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 1.015.20 TL. kalan harcın davalıdan alınmasına, 14.1.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.