Taraflar arasındaki “alacak” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Üsküdar 1.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 8.3.2002 gün ve 1998/893-2002/253 sayılı kararın incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 4. Hukuk Dairesinin 4.12.2003 gün ve 6875-14118 sayılı ilamı ile,

(...1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalılardan S.G.’in aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.

2-S.G.’in diğer temyiz itirazına gelince; davacı, davalıların işbirliği yaparak ihalenin feshi davası açtıklarını, amaçlarının ihale bedelini geç yatırarak, aradan geçen zamanda para kazanmak olduğunu ileri sürerek, ihale bedelinin geç yatırılması nedeniyle uğradığı zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.Davalılardan M. G., iddiaların doğru olmadığını, diğer davalıyı tanımadığını, aralarında menfaat birliği bulunmadığını ileri sürerek istemin reddedilmesi gerektiğini savunmuş; diğer davalı S. G. ise oturumlara katılmamış, kendisini vekil aracılığı ile temsil ettirmemiş ve davaya cevap da vermemiştir. Mahkemece istemin bir bölümü hüküm altına alınmıştır. Kararı davalılar temyiz etmişlerdir.

Mahkemece hükme dayanak tutulan bilirkişi raporunda ihale bedeline %80 oranında faiz uygulanarak davacının uğradığı zarar hesaplanmıştır.Davacı, davalıların haksız eylemleri sonucu zarara uğradığını belirterek istemde bulunmuştur. Haksız eylem sonucu uğranılan zararın ödetilmesinde uygulanacak faiz oranı yasal faiz ölçüsünde olmalıdır.Mahkemece, yasal faiz oranı dışında bir oran üzerinden hesaplanan faize göre belirlenen miktarın hüküm altına alınması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.

3-Davalılardan M. G.in temyizine gelince; adı geçen davalı ihaleye katılarak taşınmazı satın alan konumundadır. İhalenin feshi davası açarak davacının zarar görmesine yol açan diğer davalının haksız eylemine katıldığı, aralarında iş ve düşünce birliği bulunduğu kanıtlanamadığına göre davalı M. G. hakkındaki istemin reddi gerekir.Yerel mahkemece, yerinde görülmeyen yazılı gerekçeyle,adı geçenin sorumluluğu yönünde hüküm kurulmuş olması doğru olmadığından karar bu nedenle de bozulmalıdır...)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN: Davalılardan Mustafa Gevrek vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

1-Direnmeye konu ilk karar davalılar S. ve M.’nın temyizi üzerine yukarda yazılı gerekçeyle bozulmuşsa da, direnme kararını bu defa yalnızca davalı M. temyiz ettiğinden,

2-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararının 3 numaralı bendine uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ:Davalı M. G.vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararının 3 numaralı bendinde gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. Maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 13.7.2005 gününde oybirliğiyle karar verildi.