Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/8509 Esas 2021/2193 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8509
Karar No: 2021/2193
Karar Tarihi: 15.03.2021

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2020/8509 Esas 2021/2193 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, dosyadaki diğer delillerin suçun sübutu için yeterli olduğu belirtilmiştir. Ancak, sanığın bylock kullanıcısı olduğunu gösteren ayrıntılı tespit ve değerlendirme tutanağı dosyada olmadığından kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Yapılan incelemede, bozma kararı doğrultusunda yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı belirlenmiştir. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriği göz önünde bulundurulduğunda, sanığın suçu işlediği kesin ve tutarlı verilere dayandırılmıştır. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davası esastan reddedilmiştir. Hükmün onanması ve dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK 314/2
- 3713 Sayılı Kanunun 5/1
- TCK 53
- TCK 58/9
- TCK 62
- TCK 63
- CMK 302/1
- 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi
- 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi

16. Ceza Dairesi 2020/8509 E. , 2021/2193 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/9. 62. ve 63. maddeleri gereğince, sanığın mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkindir.

Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/6532 E. - 2019/1986 K. numaralı 25.03.2019 tarihli bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama neticesinde, İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozma üzerine yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla;

Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.