MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. - K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin borçlu şirketten alacağını tahsil amacıyla iki adet icra takibi yaptıklarını, borçlu şirketin 2008/11280 esas sayılı takibe herhangi bir itirazı bulunmadığını, 2008/11281 sayılı icra dosyasında ise sadece işlenmiş faiz kısmını itirazda bulunduğunu, asıl alacağa itirazının olmadığını, borçlunun iflas kararının yayınlanması üzerine her iki icra dosyasından doğan alacaklarının masaya kaydı için müracaat ettiklerini, masanın 16.835,82 TL"lik alacağı kabul ederek masaya kaydettiğini, bakiye 7.644,18 TL"lik kısım yönünden ise taleplerinin reddine karar verildiğini, ret kararının yanlış olduğunu ileri sürerek, reddedilen miktarın masaya kaydına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında cari hesap sözleşmesi bulunmadığı, vadeye bağlanmış bir borç olmadığı, her ne kadar süresinde ödenmeyen faturalar için gecikme zammı uygulanacağı belirtilmiş ise de, vadenin kesin olarak belirlenmemesi sebebiyle davacının bu iddiasına değer verilmediği, işlemiş faiz ve tazminat talep edemeyeceği, toplam alacağın 23.036,90 TL olduğu, 16.835,82 TL"sinin masaya kaydının yapıldığı, dolayısıyla davacının iflas tarihi itibariyle 6.201,08 TL alacağının olduğu gerekçesiyle bu miktar üzerinden davacının davasının kabulü ile iflas masasına kaydına karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmişlerdir.
1-5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun"un 19. maddesiyle HUMK"a eklenen ek madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080,00 TL"dir. Davacı vekilince temyize konu yapılan 1.443,01 TL’lik kısım yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün temyiz eden açısından kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcın talep halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı onama harcının davalıdan alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 23.12.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.