Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12596 Esas 2020/1253 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12596
Karar No: 2020/1253
Karar Tarihi: 21.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12596 Esas 2020/1253 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanığın aynı işyerinden gerçekleştirdiği hırsızlık eylemleri zincirleme suç olarak değerlendirilmiş ancak cezasının arttırılması yerine tek hüküm kurulmuştur. Sanığın ilk eyleminde oluşan zararın kısmen giderilmesine rağmen müşteki tarafından beyan edilen zararın daha fazla olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle duruşmaya müştekinin davet edilerek zararın tam olarak giderilip giderilmediği sorulacak ve buna göre gerekirse 5237 sayılı TCK'nın 168/2. maddesi hükmü uygulanacaktır. Kararda 5237 sayılı TCK'nın 43/1 ve 168/2. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

2. Ceza Dairesi 2019/12596 E. , 2020/1253 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Dosya kapsamına ve oluşa göre; sanığın müştekinin sorumlusu olduğu mağazaya 9 gün aralıkla iki kez giderek 14.02.2015 tarihli ilk eyleminde pastırma çalarak işyerinden ayrıldığı, 23.02.2015 tarihli ikinci eyleminde ise montunun içine sakladığı ürünler ile işyerinden ayrılmadan yakalandığı olayda, sanığın eylemlerinin aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında, suç tarihleri arasındaki zaman dilimi de dikkate alındığında bir bütün olarak zincirleme suçu oluşturduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında aynı işyerinden gerçekleştirdiği hırsızlık eylemleri nedeniyle tek hüküm kurulup sanığın cezasının 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi gereğince arttırılması yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanığın 14.02.2015 tarihli ilk eylemde oluşan zararı gidermek için kovuşturma aşamasında müşteki adına PTT aracılığıyla 94 TL yatırdığı anlaşılmakta ise de; müştekinin aşamalarda beyan ettiği zararın daha fazla olduğunun anlaşılması karşısında müştekinin duruşmaya davet edilerek olay nedeniyle oluşan zararının tam olarak giderilip giderilmediğinin sorularak sonucuna göre gerekirse kısmi iadeye rıza durumu sorularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerekip gerekmediği tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 21/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.