Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/8005 Esas 2017/2860 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 22/12/2015 tarih ve 2015/726-2015/637 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; ... Cumhuriyeti ... Eyalet (Asliye Hukuk) Mahkemesi’nin 4 O 192/09 numaralı dosyasından verilen 18/02/2010 tarihli kararının ve yargılama masraflarına dair ek kararların usulüne uygun tebliğ edilip kesinleştiğini ileri sürerek bu kararların tenfizine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davalıya ... aracılığıyla yapılan tebligat üzerine davalının yabancı mahkeme kararına karşı itiraz hakkını kullandığı, itirazı değerlendiren yabancı mahkemenin davalıya daha önce iç hukukları gereğince posta yolu ile kararın tebliğ edildiği ve tebliğ tarihinden itibaren itiraz süresi içerisinde itiraz hakkının kullanılmadığı, sonradan ... aracılığı ile yapılan ikinci tebliğin davalıya itiraz etme hususunda yeni bir hak tanımayacağı gerekçesiyle süresinde olmayan itirazın reddine karar vermekle davalının savunma hakkının ihlal edildiği, bunun üzerine ... Yüksek Eyalet Mahkemesine temyiz için başvurulduğu, Yüksek Mahkemenin 13.12.2011 tarih14 U 115/11 nolu sayılı kararıyla temyiz başvurusunun reddedildiği, bu nedenle tenfiz şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2,20 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.