MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK md 158/1-d, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet TCK md 207/1, 52/2, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Sanığın nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılana ait nüfus cüzdanı fotokopisini bir şekilde ele geçirip suç tarihinde katılanın bilgisi ve rızası dışında Turkcell bayinden 2 adet telefon hattı satın alıp ücretlerini ödemeyerek katılanı zarara uğrattığı şeklinde iddia edilen olayda;
1)Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında kamu kurum ve kuruluşlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 158/1-d maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis ve 120 gün adli para cezası tayin edilip üzerinde herhangi bir arttırma veya eksiltme yapılmadığı halde, aynı kanunun 52/2 maddesi uyarınca gün adli para cezasının TL cinsinden adli para cezasına çevrildiği esnada hapis cezasının da 1 yıl olarak belirlenmesi sanık hakkında kazanılmış hak oluşturacağından tebliğnamedeki maddi hata oluşturacağı yönündeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın savunması, katılan beyanı, ekspertiz raporu ve tüm dosya kapsamından sanığın nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçun unsurlarının oluşmadığı ve son sözünün sorulmayarak savunma hakkının kısıtlandığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2) Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme de gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, hükmün BOZULMASINA, 17.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.