Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4726 Esas 2018/5090 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4726
Karar No: 2018/5090
Karar Tarihi: 13.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4726 Esas 2018/5090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, suçlu olarak silahlı terör örgütüne üyelikle suçlanan bir kişinin TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkum edildiği belirtilmiştir. Dosya incelendiğinde usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı ve belirlenen delillere dayanılarak verilen hükümde bir hata olmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yersiz olduğu sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK 314/2 (Silahlı terör örgütüne üyelik), 62 (Kamu düzeni bozma), 53 (Birden fazla suçtan ceza alınması), 58/9 (Terör örgütü propagandası yapma) ve 63 (Terör örgütüne yardım etme) ile 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi (Terörizmin Finansmanının Önlenmesi Hakkında Kanun).

16. Ceza Dairesi 2018/4726 E. , 2018/5090 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ile 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.