MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Irza geçme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Bozma

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tüm dosya içeriği ve kabule göre, sanığın mağdura yönelik ırza geçme eyleminin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle 765 sayılı TCK"nın 414/2. maddesi ile hükmedilen cezanın aynı Kanunun 62. maddesi uyarınca indirilmesi gerekirken, mahkeme kararında da belirtildiği gibi, bu hususun unutularak uygulama yapılmaması, mahkeme kararında sanığın bozma öncesi hükümde aldığı sonuç cezanın hükmün sadece sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden dolayı 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesine göre kazanılmış hak oluşturduğu kabul edildiği için sanığın aldığı sonuç cezaya etkisi olmadığı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamış,
Ayrıca önceki hükümlerin 765 sayılı TCK"nın 415. maddesinde düzenlenen ırz ve namusa tasaddide bulunma suçundan kurulması, anılan kanun maddesinde hapis cezası öngörülmesi ve 765 sayılı TCK"nın 31 ve 33. üncü maddelerinin ağır hapis cezalarının sonucu olan feri nitelikteki cezai hükümler olmaları karşısında, bu yönde bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.