Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1903 Esas 2015/1999 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/1903
Karar No: 2015/1999
Karar Tarihi: 01.04.2015

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/1903 Esas 2015/1999 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, kasten yaralama suçuyla ilgilidir. Sanık ile mağdur arasındaki alacak meselesi tartışmasının sanığın dahil olmasıyla kavgaya dönüştüğü ve sonucunda mağdurun sol klavikula 2 cm.altında sol akciğerde pnömotoraksa ve yaşamını tehlikeye sokan duruma neden olacak nitelikte yaralandığı belirtilmiştir. Mahkeme, TCK'nın 86/1 maddesi uyarınca 1-3 yıl arasında ceza öngördüğünü, ancak sanığın ceza tayininin alt sınırdan belirlenerek eksik ceza tayini yapıldığını ve bu nedenle bozma kararı olmadığını ifade etmiştir. Mahkeme delilleri değerlendirerek sanıkların mağduru kasten yaralama suçundan suçlu bulduğunu, takdiri indirim sebeplerini de dikkate alarak cezayı azalttığını, savunmaları da reddettiğini belirtmiştir. Kararda geçen kanun maddesi TCK'nın 86/1 maddesidir ve kasten yaralama suçunu düzenlemektedir.

1. Ceza Dairesi 2014/1903 E. , 2015/1999 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama

Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ve mağdur arasındaki alacak meselesinden kaynaklanan tartışmanın sanık dahil olması ile kavgaya dönüştüğü, mağdur sol klavikula 2 cm. altında sol akciğerde pnömotoraksa ve yaşamını tehlikeye sokan duruma neden olacak nitelikte yaralandığı olayda; meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek, 1-3 yıl arasında ceza öngören TCK’nun 86/1 maddesinin uygulanmasında neticeye etkili olacak şekilde yukarı sınıra yakın bir ceza tayini yerine temel cezanın alt sınırdan belirlenerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar mağdur kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, vasfa, haksız tahrikte indirimin az olduğuna, sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 01.04.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.