22. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/12493 Karar No: 2018/20829 Karar Tarihi: 02.10.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/12493 Esas 2018/20829 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçinin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacakları hüküm altına alınmak istenmiş, ancak davalı tarafın savunması sonucu mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş. Karar temyiz edilmiş ve Yargıtay, sadece 10/11/2009-30/12/2010 tarihleri arasındaki çalışma dönemi için kıdem ve ihbar tazminatı hesaplanması gerektiğini belirtmiştir. Yasal dayanağı ise; İş Kanunu'nun 17. ve 21. maddeleri ile 4857 sayılı İş Kanunu'nun 66, 67 ve 68. maddeleridir.
22. Hukuk Dairesi 2018/12493 E. , 2018/20829 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi ... ... DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, bozma ilamına uyma kararı verilerek devam edilen yargılama neticesinde, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik olmamasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkan bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Somut uyuşmazlıkta, davacının 23/09/1998 tarihinde sona ... çalışma dönemi ile 10/11/2009 tarihinde başlayan çalışma dönemi arasında on yıldan fazla sürenin geçtiği ve davalı tarafın süresinde zamanaşımı savunmasında bulunulduğu gözetildiğinde, 10/11/2009 tarihinden önceki çalışma dönemlerinin tazminat hesaplanmasında dikkate alınması mümkün değildir. Keza, Dairemizce tesis edilen ilk bozma ilamında da (18/05/2015 tarihli bozma ilamında) bu yön belirtilmiş olup, ilk bozma üzerine tesis edilen Mahkemenin 09/05/2016 tarihli hükmünde sadece 10/11/2009-30/12/2010 tarihleri arasındaki çalışma dönemi dikkate alınmıştır. İş bu temyiz incelemesine konu 05/02/2018 tarihli hükümde ise, bir önceki karara aykırı olacak şekilde 10/11/2009 tarihinden önceki çalışma dönemlerinin hesaba dahil edilmesi hatalıdır. Yukarıda yazılı maddi ve hukuki olgular dikkate alınarak, sadece 10/11/2009-30/12/2010 tarihleri arasındaki çalışma dönemi için, kıdem ve ihbar tazminatı alacakları hesaplanmalı, usulü kazanılmış hakların ihlal edilmemesi gerektiği de gözden kaçırılmadan hüküm tesis edilmelidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.