Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4536 Esas 2018/5076 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4536
Karar No: 2018/5076
Karar Tarihi: 10.12.2018

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/4536 Esas 2018/5076 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçuyla mahkumiyeti kararlaştırıldı. TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı kanunun 5/1 maddelerine göre mahkumiyet kararına yapılan temyiz başvurusu esastan reddedildi. Dosya incelendikten sonra yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, delillerin hukuka uygun elde edildiği ve iddia ve savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği belirtildi. Mahkeme, sanık müdafinin temyiz dilekçesindeki nedenlerin yerinde olmadığı gerekçesiyle temyiz davasının reddedilmesine ve kararın onanmasına karar verdi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Terör örgütüne üye olma suçunu düzenler.
- TCK'nın 62 maddesi: Suçun nitelikli hallerini belirler.
- TCK'nın 53 maddesi: Ceza indirimine ilişkin hükümler içerir.
- TCK'nın 58/9 maddesi: Ceza süresinin belirlenmesine ilişkin hüküm içerir.
- TCK'nın 63 maddesi: Cezaevinde kalanların durumunu düzenler.
- 3713 sayılı kanunun 5/1 maddesi: Terörle mücadeleye ilişkin hükümler içerir.

16. Ceza Dairesi 2018/4536 E. , 2018/5076 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı
Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet
kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve çocuğunu örgüte müzahir okula göndermenin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin Kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.