MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet
HÜKÜM : Değişen suç vasfına göre; ikna suretiyle irtikap suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın Köln Başkonsolosluğunda kavas kadrosunda çalıştığı ancak fiili olarak evlenme ve nüfus işlemlerinde görevlendirildiği, suç tarihlerinde yurt dışında doğum ve evlenmeleri yasal süresinde bildirmeyen vatandaşlar hakkında veznedar tarafından tahsil edilecek gecikme cezası ve posta ücretlerini, bildirimde bulunanlara Türkiye"ye gönderim masrafı olduğunu söyleyip, veznedara yönlendirmeyerek, elden veya posta yoluyla tahsil ettiği, bunun yanı sıra 239 usulsüz işlemle 5.357 Euro harici tahsilatta bulunduğu, usulsüzlüklerin anlaşılmasını zorlaştırmak için bilgisayar kayıtlarına kasten yanlış veriler girdiği iddia ve kabul olunan somut olayda; idari soruşturmayı yürüten tanık ..."in usulsüzlüğün tespit edildiği gün sanığın odasını aramaları sonucunda masasında çok sayıda sayman mutemedi alındısının bulunduğunu ve bu belgelerin vatandaşta olması gerektiğini beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkartılması açısından, bahsedilen sayman mutemedi alındı evraklarının ve iddiaya konu 239 işlemin dayanak belgelerinin onaylı örneklerinin dosyaya getirtilmesi, hangi eylemin hangi mağdura karşı gerçekleştirildiğinin tespiti ve mağdurlardan suçu aydınlatmaya yeterli olacak kadarının tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulması sonrasında hasıl olacak sonuca göre sanığın hukuki durumunun ve suç vasfının takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar
göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddesindeki cezanın alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği gözetilmeden, yasal olmayan ""etkin soruşturma yapılamaması, mağdurların dinlenememesi, bu sebeplerden dolayı irtikap suçundan ayrı ayrı mahkumiyet hükmü kurulamaması ve mağdur sayısının çokluğu"" şeklindeki yasal olmayan gerekçelerle alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle aynı Kanunun 3 ve 61. maddelerine aykırı davranılması,
Sanığın birden fazla mağdura karşı ikna suretiyle irtikap suçunu işlediği kabul edildiği halde hakkında TCK"nın 43/2-1. maddesinin uygulanmaması,
Sanık hakkında takdiri indirim hükmünün uygulanması sırasında hüküm fıkrasında yasa maddesinin ilgili fıkrası gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren TCK"nın 53. maddesiyle ilgili iptal Kararının nazara alınmaması,
Suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Yasanın 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 16/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.