
Esas No: 2013/7138
Karar No: 2014/154
Karar Tarihi: 14.01.2014
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2013/7138 Esas 2014/154 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 11. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/12/2012
NUMARASI : 2011/942-2012/1321
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira tespiti davasına dair karar, davalı ve davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira parasının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne, aylık kira bedelinin 01.07.2012 tarihinden 20.500 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde davalının önceki malik ile yapılan 30.03.2005 tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu taşınmazın 14.12.2010 tarihinde davacı tarafından satın alındığını 8750 USD olarak ödenen aylık kira parasının emsal kira bedelleri ile hak ve nesafetin altında kaldığını belirterek iktisap tarihini takip eden ilk dönem itibariyle aylık kira parasının net 20.000 USD karşılığı TL olarak tespitini istemiştir. Davalı vekili, kira parasının 01.07.2011 tarihinden geçerli olmak üzere tespitinin istenemeyeceğini ve davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, kira bedelinin artırılması konusunda davalıya ihtar tebliğ edilmediği ve sözleşmede ihtarname zorunluluğunu ortadan kaldıracak bir artırım şartının yer almadığı gerekçesiyle aylık kira parasının 01.07.2012 tarihinden itibaren tespitine karar verilmiştir.
Davaya dayanak yapılan ve hükme esas alınan kira sözleşmesinin başlangıç tarihi 01.04.2005 olup, 30.06.2008 tarihinde sona ermektedir. Kira sözleşmesi 6570 sayılı Kanunu"nun 11. maddesi gereğince yıldan yıla yenilenerek devam edegelmiştir. Sözleşmenin 15. maddesinde "dönem sonunda sözleşme yeniden bir dönem daha uzatılmak istenir ise günün koşullarına uygun bir kira parasından az olmamak kaydı ile tarafların sözleşmeyi yenileyebilecekleri" hükmü yer almaktadır.
Sözleşmedeki bu ifade tarafların yenilenen dönemde artış iradesini yansıtmaktadır. Böyle bir şart (hüküm) 21.11.1966 gün 19/10 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında anılan ihtarın hukuksal önemini ortadan kaldırmaktadır. Başka bir ifadeyle sözleşmede böyle bir şartın kabul edilmesi halinde kiralayan ihtar çekmeye gerek kalmaksızın o dönem içinde kira parasının tespiti için mahkemeye dava açabilir.
Yukarıda sözü edilen ilke dikkate alınmaksızın mahkemece kira parasının geçerlilik tarihini belirlemede yanılgıya düşülerek ihtar yokluğu nedeniyle tespit edilen kira parasının geçerlilik tarihinin 01.07.2012 olarak belirlenmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, davalının temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.