Karşılıksız y ararlanma - mühür bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/11203 Esas 2015/1662 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2013/242205
MAHKEMESİ : Antalya 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/02/2013 23/12/2011
NUMARASI : 2012/930 (E) ve 2013/46 (K)
SUÇ : Karşılıksız y ararlanma, mühür bozma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-6352 sayılı Kanun"un geçici 2.maddesinin 2.fıkrası uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararının sadece elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan kurulan hükümle ilgili olduğu daha önce mühür bozma suçundan kurulan hüküm ile bu hükme karşı yapılan temyiz başvurularının geçerli olduğu Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının iade kararından sonra kurulan hüküm hukuken geçersiz olup sanığın mühür bozma suçundan 23/12/2011 tarihinde verilen kararına ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede,
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 07/02/2013 tarihli hükme ilişkin katılan vekilinin temyiz itirazlarına gelince,
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2 maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 04/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.