Günü : 2.12.2004

Sayısı : 2270-1209 

Taraflar arasındaki “Müdahalenin Men’i Ecrimisil” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Büyükçekmece 2. Asliye Hukuk Mahkemesince davanın, davalı İ. C. yönünden kabulü ve davalı N. A. yönünden reddine dair verilen 25.06.2002 gün ve 2001/701 E, 2002/1112 K. sayılı kararın incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 1.Hukuk Dairesinin 26.05.2003 gün ve 2003/5548 E, 6292 K. sayılı ilamı ile;

(...Dava elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.

Dosya içeriğine, toplanan delillere göre,çekişmeli taşınmazdaki A Blok 42 nolu bağımsız bölümün kayden davacıya ait olduğu davalı İ. ile banka arasında düzenlenen 26.5.1997 tarihli gayrimenkul satış şartnamesi uyarınca adı geçene tahsis edildiği, davalının şartnamenin 2/E maddesi hükmüne aykırı davranışı nedeniyle davacı bankanın tahsisi geri aldığı anlaşıldığına göre,davalı İ."in çekişmeli yerden elatmanın önlenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur. ­

Öte yandan,davalının bu yerdeki işgalinin tahsisin geri alındığına dair noterlikçe çekilen ihtarın davalıya tebliğinden itibaren haksız olduğu kabul edilmek suretiyle ihtardan itibaren ecrimisile hükmedilmesi de doğrudur.Davalı ile davacı bankanın belirtilen hususlara ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir.Reddine.

Ancak,mahkemece diğer davalı Nedet"in davalı İzzet kiracısı olduğu gerekçesi ile bu davalı hakkında açılan davanın reddine karar verilmiş ise de, adı geçen tarafından kiracılık ilişkisini ortaya koyan bir belge dosyaya ibraz edilmiş değildir.

Hal böyle olunca, davalı Nedet yönünden de elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir...)

Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI 

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.

S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine 29.06.2005 gününde, oybirliği ile karar verildi.