Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Suç Tarihi : 24/01/2015
Hüküm : Mahkûmiyet
Temyiz Edenler : a) Sanık T.... müdafii
b) Cumhuriyet savcısı (sanıklar aleyhine)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Sanık T... müdafiinin hükmü temyiz etmesinden sonra, adı geçen sanığın tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumundan gönderdiği 16.11.2015 tarihli dilekçesindeki “cezanın mahkemenizce onaylanmasını arz ve talep ederim” şeklindeki talebiyle temyiz isteğinden vazgeçtiği anlaşıldığından; bu sanık hakkındaki hüküm Cumhuriyet savcısının temyizine hasren incelenmiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenlerin dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıklar, hakkında “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak” suçundan yürütülen soruşturma tefrik edilen T.. G.. isimli şahsa esrar sattıktan sonra, İzmir 1. Sulh Ceza Hakimliği"nin arama ve el koyma kararına istinaden sanık T..."un da bulunduğu sanık A..."ya ait ikamette yapılan aramada, 16 fişek esrarla birlikte 5 paketçik eroin, 1 paketçik kokain ve hassas terazi ele geçirildiği dikkate alınarak, sanıkların cezasının 188. maddenin 4. fıkrası gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,


3- Sanık A...nın, tekerrüre esas alınan “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan verilmiş ve 28.05.2012 tarihinde kesinleşmiş 1 yıl hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la yeniden düzenlenen TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası gereğince uyarlanması sonucu “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ve koşulları gerçekleştiğinde CMK"nın 231. maddesinin 10. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinin gerekmesi nedeniyle, tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin BOZULMASINA, 05/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.