Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacılar vekili; tarafların bağımsız bölüm maliki oldukları, parsel sayılı taşınmazın mimari projesinde "otopark alanı" olarak gözüken kısmının, zemin kat, 38 giriş nolu, 4 nolu bağımsız bölümün maliki olan davalı dernek tarafından, 4 nolu bağımsız bölüme eklenti yapılmak suretiyle derneğin kapalı alanı olarak kullanıldığını, vaziyet planına göre, davalı derneğe ait dükkanın sadece 16 m² olduğunu, derneğin giriş kapısının ana taşınmazın bulunduğu sokaktan değil, 2109 sokak, 38 nolu kapıdan olması gerektiğini, ancak davalının otopark alanını tamamen işgal ettiğini, yapı kullanma izin belgesine göre de, derneğin maliki olduğu dükkanın kapı numarasının “38” olduğunu ve diğer sokaktan numara aldığını, burada ise 18 m² olarak gözüktüğünü, ortak alanların kullanım hakkının tüm maliklere ait olup, hiçbir kat malikinin diğerlerinden habersiz olarak ortak alanlarda düzenleme ve eklenti yapamayacağını, eklenti yapılarak kapatılmış olması nedeniyle diğerlerinin otoparkı kullanamadıklarını, eklentiye ve eklentinin önüne konulan masalardan müvekkillerinin ailece rahatsız olduklarını, dernek yöneticileri ile yaptıkları görüşmelerden bir sonuç alamadıklarını, projeye göre apartmanının ortak kullanım alanı olan otopark alanına yönelik, davalının bu şekildeki haksız müdahalesinin önlenmesine, ortak alan olan otopark alanına haksız olarak yapılan tüm eklentilerin gerekirse yıkılmak suretiyle kaldırılmasına, otopark alanının tüm maliklerin kullanımına tesis edilmesine, otoparkın zemininin planda belirtildiği gibi beton olarak kullanıma hazır hale getirilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; sayılı taşınmaz parsel üzerindeki binanın, celp edilen mimari projesi, yönetim planına göre ve mahallinde yapılan keşif ve keşfe katılan bilirkişi heyetinden alınan, dosya kapsamına da uygun olan, 01/04/2015 tarihli krokili raporda ayrıntısı açıkça anlatıldığı üzere; apartmanın otopark alanı olarak ayrılan ve mimari projesinde de bu şekilde gözüken ve bilirkişi heyetinin krokilerinde, (A) harfi ile gösterip, sarı renk ile sınırlandırdıkları ve (B) harfi ile gösterip, kahverengi renk ile sınırlandırdıkları apartmanın otopark alanı olarak ayrılan alanı; davalının, bağımsız bölüm olarak kullanması gereken ve krokide mavi renk ile sınırlandırılan (4) nolu "dükkan" vasfındaki bağımsız bölüme eklemek suretiyle, davalının lokal olarak kullanmakta olduğu sabit görülerek; davanın kabulüne, dava konusu taşınmazda bilirkişi heyetinin 01/04/2015 tarihli krokili raporlarında, mimari projesinde otopark alanı olan (A) ve (B) harfleri ile gösterilen sarı ve kahverengi ile çizilip sınırlandırılan alana, davalının müdahalenin

men"ine; bu alanların mimari projesine uygun olarak otopark haline getirerek eski haline iade etmek üzere KMK"nın 33. maddesi uyarınca, davalıya, 30 gün süre verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre, dava; ortak alanlara yapılan müdahalenin önlenmesi istemine ilişkin olup, mahkemece projeye aykırılıklar bilirkişi raporu ile belirlenip ortak alan olduğu anlaşılan bölüme davalı tarafından yapılan müdahale tespit edilerek, müdahalenin önlenmesine ve eski hale getirilmesine karar verildiği anlaşılmakla, yazılı olduğu şekilde davanın kabulüne karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usule ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 21/09/2017 günü oy birliği ile karar verildi.