MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...), kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...)
HÜKÜM : Sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatleri ile diğer atılı suçlardan mahkûmiyetlerine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç, sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TLdahil) para cezaları kesin nitelikte olup, kasten yaralama suçundan verilen cezaların miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ..., sanık ... müdafii ile katılan vekilinin temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve tehdit suçlarından kurulan hükümler ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sona gereği düşünüldü:
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde,
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, beraatleri ve sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanık ... müdafii ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanıklar....ve.... haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,
Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 12.03.1990 gün ve 1990/8-3-70, 09.10.2007 gün ve 2007/11-44-200 sayılı kararlarında vurgulandığı gibi, iddianamede dava konusu yapılan eylemin açıklıkla ve bağımsız olarak gösterilmesi gerektiği, buna karşılık sanık hakkında düzenlenen 11.01.2011 tarihli iddianamede atılı suçların "kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma" olarak gösterildiği, buna göre sanığın müştekiye karşı gerçekleştirdiği kabul edilen ""Ablası olan ... ile ilişkisi olup olmadığını, ablasının iki çocuğu olduğunu, ablası ile ilişkisi yok ise yanında yer alacağını, ancak ilişkin var ise seni öldürürüm,"" şeklindeki tehdit eylemi hususunda iddianamede bir anlatım ve sevk bulunmadığı halde yargılamaya devamla yazılı şekilde TCK"nın 106. maddesi uygulanarak hüküm tesis edilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık ... ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.