MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar tarafından asıl ve birleşen davada 4.620.83 TL maddi ve 90 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili istenmiş olup, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 2.461 TL maddi tazminatın davalıdan tahsiline dair verilen yukarıda tarih ve numarası yazılı karar Dairemizin 25.2.2013 gün ve 2012 / 9535 Esas 2013 / 3123 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmiş idi. Bu kararın incelenerek düzeltilmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Mahkemenin kararında ve Yargıtay ilamında yazılı sebeplere göre HMUK.’nun 440. maddesinde yazılı hallerden hiç birine uymayan aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istemleri yerinde değildir.
2-Davacılar vekilinin faiz talebine ilişkin karar düzeltme istemine gelince ;
Davacılar vekili, asıl davada, müvekkillerinin davalıların haksız eylemlerinden dolayı uğramış oldukları zararlar nedeniyle fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 25.000 TL maddi ve 9.000 TL manevi tazminattan 210 TL maddi, 90 TL manevi tazminatın tahsilini talep etmiştir. Yapılan yargılama sonucu, alınan bilirkişi raporunda maddi zarar tutarının 4.620.83 TL olarak belirlenmesi ve mahkemece taleple bağlı kalınarak 210 TL maddi tazminata hükmedilmesi üzerine, davacılar 29.1.2003 tarihinde açtıkları ve asıl dava ile birleştirilen davada 4.620.83 TL tazminatın zararı doğuran olay tarihi olan 9.8.1998 tarihinden itibaren ticari faizi ile tahsilini istemişlerdir. Henüz davalar birleştirilmeden 12.10.2004 tarihli ıslah dilekçesinde de davacılar yine bilirkişi raporu doğrultusunda davayı 4.410.83 TL üzerinden ıslah ederlerken toplam 4.620.83 TL tazminatın 9.8.1998 tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir. Her ne kadar asıl dava dilekçesinde davacıların faiz istekleri yok ise de, görüldüğü üzere davacılar gerek birleşen davada, gerek ıslah dilekçelerinde faiz talebinde bulunmuşlardır. Bununla birlikte mahkemenin yapılan yargılama sonucu 2.461 TL tazminatın davalı ..."den tahsiline karar verirken davacıların faiz talepleri konusunda olumlu- olumsuz bir karar vermediği bu defaki incelemeden anlaşılmakla davacıların karar düzeltme isteğinin kabulüne karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) No’lu bentte yazılı nedenlerle davacıların faize ilişkin karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairemizin 25.2.2013 gün ve 2012 / 9535 Esas 2013 / 3123 Karar sayılı onama kararının kaldırılarak yerel mahkemenin 26.12.2010 gün ve 2009 / 703 Esas 2010 / 685 Karar sayılı kararının BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan karar düzeltme harcının karar düzeltme isteyene iadesine 14/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.