Esas No: 1994/1108
Karar No: 1994/5288
Karar Tarihi: 22.12.1994
Danıştay 9. Daire 1994/1108 Esas 1994/5288 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Körfez Belediye Başkanlığı, doğalgaz için Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisi beyannamesi vermemesi sebebiyle re'sen tarh edilen Havagazı Tüketim Vergisinin terkini istemiyle dava açmıştır. Ancak, doğalgazın 2464 sayılı Kanunun 34. maddesinde yer almaması sebebiyle vergi kanunlarında bir hükmün bulunmadığı ve kanunsuz vergi olamayacağı gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Kanunlar incelendiğinde Anayasa'nın vergilendirme ile ilgili ilkelerinin düzenleyen 73/3. maddesinde, vergi ve mali yükümlülüklerin kanunla konulacağı hükmünün yer aldığı görülmektedir. Temyiz istemi reddedilmiş ve vergi mahkemesi kararı onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 2464 sayılı Kanunun 34. maddesi
- 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3/A ve 19. maddeleri
- Anayasa'nın 73/3. maddesi
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1994/1108
Karar No: 1994/5288
Temyiz İsteminde Bulunan: Körfez Belediye Başkanlığı - KOCAELİ
Vekili: …
Karşı Taraf: …
Vekili: …
İstemin Özeti: Yükümlü şirket tarafından ithal edilip belediye sınırları içindeki …'a (... A.Ş.) satılan doğalgaz için Elektrik ve Havagazı Tüketim Vergisi beyannamesinin verilmemesi sebebiyle 2464 sayılı Kanunun 34. maddesine istinaden Ocak/1990 dönemi için re'sen tarh edilen Havagazı Tüketim Vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 34. maddesiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 3/A ve 19. maddelerinin birlikte incelenmesinden, bir vergi alacağından söz edilebilmesi için vergi kanunlarında bir hükmün bulunması gerektiği, nitekim Anayasa'nın vergilendirme ile ilgili ilkelerini düzenleyen 73/3. maddesinde, vergi ve mali yükümlülüklerin kanunla konulacağı hükmünün yer aldığı, uyuşmazlık konusu olayda, doğalgazın 2464 sayılı Kanunun 34. maddesinde yeralmadığı hususu tartışmasız olup, kanunsuz vergi olamayacağından maddede belirtilmeyen doğalgazın 34. madde kapsamında Havagazı Tüketim Vergisine tabi tutulmasının yasal dayanağının bulunmadığı, davalı idare hernekadar doğalgazın kullanım gayesi bakımından havagazı ile eş değer olarak nitelendirilmesi gereken bir gaz yakıt olduğundan bahisle 34. madde kapsamına girdiğini iddia etmekte isede, elde ediliş ve vasıfları farklı bu iki gazın eş değerde olduğu kabul edilemeyeceği gibi, vergi kanunlarında vergi yükümlülüğü yönünden hakkında hüküm bulunmayan hallerde kıyas yoluyla yorumlanarak genişletmeye gidilmesine olanak bulunmadığından, madde lafzında yer almayan doğalgazın, sırf kullanım gayesi esas alınarak 34. madde kapsamında Havagazı Tüketim Vergisine tabi tutulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle kabul ederek, tarhiyatı terkin eden …Vergi Mahkemesinin … gün ve K: … sayılı kararının; 2464 sayılı Kanun lafzında, doğalgaz yer almamakla birlikte kanun hükümlerinin kıyas ve yorum ile doğrudan doğruya metinde yer almayan konulara da uygulanabileceği, doğalgaz ve havagazının kullanım amacının aynı olduğunun bilirkişi incelemesiyle anlaşılacağı halde bilirkişi taleplerinin mahkemece kabul edilmediği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti: Yasal dayanaktan yoksun olan temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
Savcı …'in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. Fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp vergi mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle vergi mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi: İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen …Vergi Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına, ...- lira ilam harcının temyiz isteminde bulunandan alınmasına 22.12.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.