Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma - Tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/3772 Esas 2018/5055 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2018/3772 E.  ,  2018/5055 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma, Tehlikeli
maddeleri izinsiz olarak bulundurma veya el değiştirme
Hüküm : 1-TCK"nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 53,
58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
2- TCK"nın 174/1, 174/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5/2,
TCK"nın 52/2-4, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca
mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-Sanık hakkında devletin birliğini ülke bütünlüğünü bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık hakkında tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Sanık hakkında tayin edilen temel cezada TCK"nın 174/2 ve 3713 sayılı Kanunun 5/2. maddesi uyarınca artırım yapılırken "12 yıl 16 ay hapis cezası" yerine hesap hatası sonucu "13 yıl 4 ay hapis cezası" yazılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olmakla, hükümlerin bu nedenlerle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMK’nın 303/1-f. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün B bendinin 2. fıkrasındaki "13 yıl 4 ay hapis" ibaresi çıkarılarak yerine "12 yıl 16 ay hapis" ibareleri yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.