22. Hukuk Dairesi 2017/14966 E. , 2018/20767 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı şirkete ait işyerinde 20.07.2008- 25.06.2013 tarihleri arasında bekçi olarak çalıştığını, ... akdine haklı neden olmaksızın son verildiğini beyanla, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının hafta tatili ücret alacağı bulunup bulunmadığı ve fazla çalışma ücret alacaklarının belirlenmesi hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Davacı dava dilekçesinde, haftanın 5 günü 18.30-08:30 arasında 14 saat gece vardiyasında çalıştığını, ayrıca cumartesi günü saat 13:00"den, Pazartesi günü saat 18:30"a kadar 44 saat hiç ara vermeden çalıştığını, hafta tatilinde ve ubgt günlerinde sürekli çalıştığını,hiç yıllık izin kullanmadığını ileri sürerek, fazla çalışma, hafta tatili, ubgt alacaklarına hükmedilmesini istemiştir.
Dosyadan dinlenen davacı tanıkları; davacının bekçi olarak 18:00-08:00 arasında çalıştığını, ayrıca cumartesi 13:00’den pazartesi 08:30 a kadar da sürekli çalıştığını, tek bekçi olduğunu, başka bekçi olmadığını, resmi ve dini bayram günlerinin tamamında çalıştığını ileri sürmüşken, davalı tanıkları ise; davacının 18:00-18:30 gibi işe geldiğini, ertesi sabah 08:00-08:30"a kadar çalıştığını, haftanın 5 veya 6 günü çalıştığını, diğer günlerde işyerinden görevlendirilen bir işçinin davacının yerine geçtiğini davacının istirahat ettiğini beyan etmişlerdir.
Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda, davacının haftanın 7 günü çalışarak haftalık 28 saat fazla çalışma yaptığı, tüm ubgt günlerinde çalıştığı tespiti ile hesaplama yapılmıştır. Ancak, yapılan işin niteliği, tanık anlatımları ve dosya içeriği bütün olarak incelendiğinde, davacının 5 yıl boyunca hiç ara vermeksizin çalışmasının insan takati ve sosyal yaşam biçimi çerçevesinde kaldırılamayacak boyutta olduğu ve mümkün olamayacağı değerlendirildiğinden, davalı tanık anlatımları doğrultusunda, davacı işyerinde her ne kadar tek bekçi olarak çalışmaktaysa da, işverenin başkaca işçiler görevlendirmek suretiyle davacıya hafta tatili yapma imkanı sağladığı anlaşıldığından, bu durum fazla çalışma ücret alacağının davacının haftanın 6 günü çalışma yaptığı tespitine göre yeniden hesap edilmesini ve hafta tatili ücreti alacak isteminin ise reddedilmesini gerektirdiğinden, aksi yönde yapılan değerlendirmeye dayalı karar hatalı olmuştur.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.