11. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/15122 Karar No: 2017/2801 Karar Tarihi: 10.05.2017
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/15122 Esas 2017/2801 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2015/15122 E. , 2017/2801 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/11/2013 tarih ve 2012/135-2013/625 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili; müvekkilinin 18.03.2011 tarihinde davalı şirkete ait yolcu vapurunun Karşıyaka iskelesine yanaşıp yolcuların vapurdan inmesi amacı ile iskele ile vapur arasına konulan seyyar merdivenin ıslak ve kaygan olması nedeni ile kayarak düşüp yaralandığını, bu nedenle manevi üzüntüye uğradığını ileri sürerek 10.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili, talep ettiği tarih ile dava tarihi arasında zaman aşımı süresinin dolduğunu, müvekkiline ait gemi bulunmayıp belirtilen olayın da yaşanmadığını, davacının belirttiği iskeleye ise ....Turizm Yolcu Deniz Taşıyıcıları Kooperatifi"ne ait gemilerin sefer yaptığını, kendisine husumet yöneltilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia, savunma, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; davacının yolcu olarak bulunduğu vapurdan ineceği sırada davalı işletmenin sorumluluğu altındaki vapur iskelesi içerisinde bulunan ve yolcuların vapurdan inmesi amacı ile davalı şirketin görevlilerinin sorumluluğu altındaki merdivenin iyi sabitlenmemesi nedeni ile davacının merdiven üzerinden kayarak düşerek yaralandığı, bu suretle manevi üzüntüye uğradığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihi 16/03/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazla isteğin reddine karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 146,93 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.