MAHKEMESİ : Ankara 23. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/02/2013
NUMARASI : 2005/35-2013/79

Davacı Tarım ve Köyişleri Bakanlığı vekili Avukat .. tarafından, davalılar F.. S.. vd. aleyhine 04/02/2005 gününde verilen dilekçe ile kurum zararının tahsili istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/02/2005 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar F.. S.. vekili ve M.. Y.. vekili ile davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddolunmalıdır.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, kurum zararının tazmini istemine ilişkindir. Yerel mahkemece açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı, davalıların usulsüz olarak eğitici ücreti ödenmesine neden olarak kurumu zarara uğrattıklarını, ancak davalılardan F.. S.."nin davadan önce aldığı eğitici ücretini kuruma ödediğini, haksız tahsil tarihinden ödeme tarihine kadar yasal faizinin ödenmediğini ileri sürerek kurum zararının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, kuruma olan borcun ödendiğini beyanla açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, ceza dosyası kapsamı ve alınan bilirkişi raporuna göre davalılardan diğer kalemlerle birlikte ödenen paranın yasal faizinin de tahsiline karar verilmiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu 113.(6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu 131/1. maddesi) gereğince asıl borç ifa ile veya herhangi bir suretle sona erdiği takdirde kural olarak kefalet, rehin ve diğer feri haklar da (eklentiler) sona erer. Borcu sona erdiren nedenin niteliği önemli değildir. Sona eriş kendiliğinden olmakta, kural olarak ek bir işleme ihtiyaç duyulmamaktadır. Faiz de ana paranın feridir (eklentisidir).
Yukarıda açıklanan kuralın bazı istisnaları vardır. Bunlar;
a)Alacaklı tarafından asıl borcun ödenmesini kabul ederken işlemiş faizleri talep etmek hakkının saklı tutulduğunun bildirilmiş olması,
b)Durumun özelliğinden faiz hakkının saklı tutulduğunun anlaşılmış olmasıdır.
Davaya konu olayda; davalılar tarafından usulsüz olarak alındığı ve ödendiği ileri sürelen eğitici gideri davalı F.. S.. tarafından 26/01/2004 ve 23/06/2004 tarihinde
ödendiği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamından, ana paraya karşılık olarak yapılan ödemelerde davacı idarenin faiz alacağı yönünden ihtirazi kayıt ileri sürmeksizin ödemeleri kabul ettiği, idarece faiz talebinin saklı tutulduğu da anlaşılamadığından BK.113 (TBK.131/1) maddesi gereğince asıl alacak son bulduğuna göre faiz alacağı ve talep hakkı da son bulmuştur. Bu durumda, davacının faiz alacağı kalemine ilişkin isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru bulunmamış ve kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA; bozma nedenine göre davacının tüm, davalıların öteki temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.