Cinsel taciz - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/4389 Esas 2016/1112 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/4389
Karar No: 2016/1112
Karar Tarihi: 10.02.2016

Cinsel taciz - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/4389 Esas 2016/1112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi, bir kişiyi cinsel taciz ve hakaret suçlarından mahkum etti. Mahkeme, hakaret suçuna ilişkin olarak 1.800 TL adli para cezası verdi. Ancak, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde gereği, hapis cezasından çevrilenler hariç, adli para cezalarının 3.000 TL'ye kadar (dahil) kesin hüküm niteliği taşıdığı için, temyiz istemi reddedildi.
Delillerle iddia ve savunmaların duruşmada göz önünde tutulması sonucunda, suçun unsurlarına uygun şekilde tespit edildiği ve sanığın itirazlarının haksız olduğu belirtilerek, mahkeme kararı onandı.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi

14. Ceza Dairesi 2014/4389 E. , 2016/1112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, hakaret
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında hakaret suçundan tayin edilen 1.800 TL adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin cinsel taciz suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.