Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/10382 Esas 2015/7571 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/10382
Karar No: 2015/7571
Karar Tarihi: 21.05.2015

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/10382 Esas 2015/7571 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin bankalardaki risklerinden dolayı müvekkilinden yardım istediği, müvekkilinin de davalı şirketin bankalardaki kredi riskleri karşılığında dava konusu bonoyu davalı şirkete verdiği ve bononun teminat bonosu olduğu iddia edilmiştir. Ancak, davacı bu iddiasını kanıtlayamamıştır. Mahkeme, bu sebeple davacının talebini reddetmiştir. Temyiz sonrası da hüküm ONANMIŞTIR.
Kararda geçen kanun maddeleri: Kanun No: 6100, Madde No: 6100, Madde No: 83
19. Hukuk Dairesi         2014/10382 E.  ,  2015/7571 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek. Av. ... ile davalı vek. Av. ..."nın gelmiş olmalarıyla, duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
    -KARAR-
    Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin sahibi ve ortaklarının bir kısmının damadı, bir ortağının ise kayın biraderi olduğunu, bu kişilerin davalı şirketin bankalardaki risklerinden dolayı müvekkilinden yardım istediklerini, müvekkilinin de davalı şirketin bankalardaki kredi risklerine karşılık teminat olarak verilmek üzere dava konusu bonoyu davalı şirkete verdiğini, bononun teminat bonosu olduğunu, her ne kadar nakden kaydını taşımakta ise de gerçekte müvekkiline nakit çıkışı yapılmadığını, kaldı ki müvekkiliyle davalı arasında ticari ilişki bulunmadığını, davalı yanca bononun müvekkili aleyhine takibe konulduğunu belirterek müvekkilinin takibe konu bono nedeniyle davalıya borçlu olmadığının tespitine ve %20 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili, bono üzerinde teminat amaçlı verildiğine dair bir ibare yer almadığını, davacının müvekkili şirkete cari hesap borcu bulunduğunu, bononun davacı tarafından kendi rızası ile verildiğini, 85.000 TL. meblağlı bir senedin borç mevcut değilken verilmesinin hayatın olağan akışına da aykırı bulunduğunu bildirerek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece toplanan delillere göre, davacının bononun teminat olarak verildiği iddiasını kanıtlayamadığı, yemin teklif hakkını da kullanmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir edilen 1.100,00.-TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, aşağıda yazılı onama harcın temyiz edenden alınmasına, 21.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.