Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10210 Esas 2020/1242 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanıklar ..., ..., ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar ..., ..., ... hakkında hırsızlık, sanıklar ..., ... hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanıklar ..., ..., ..."ın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Kolluk görevlilerince düzenlenen olay yeri inceleme raporu içeriğine göre suça konu çuval içinde bulunan fındıkların evin çatı kısmında bulunduğunun tespit edildiği, her ne kadar evin çatısının kuzey yönünde bulunan çay bahçesi ile bitişik olduğu ve evin çatı kısmında herhangi bir korkuluk bulunmadığı anlaşılmışsa da suçun işlendiği yerin bina eklentisi olduğu nazara alındığında sanıkların eylemlerinin suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h maddesinin uygulanması gerekirken suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Yasa"nın 141/1 maddesinde düzenlenen hırsızlık suçundan hüküm kurulması,
2- Sanıklar ..., ... "ın konut dokunulmazlığını bozma eylemini diğer sanıklar ..., ..., ... ile birlikte gerçekleştirdiği ve 5237 sayılı TCK"nun 37. maddesi uyarınca asli fail olarak cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, sanıklar hakkında atılı suçtan mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
3-Her bir sanığın sarfına neden olduğu yargılama giderinden sorumlu tutulması gerektiği gözetilmeden, yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak alınmasına karar verilmesi,
Kabule göre;
4- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 141/1,143,35,62 maddeleri uyarınca belirlenen 7 ay 15 gün hapis cezasının aynı Kanun’un 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL" den adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak 4500,00 TL yerine 4200,00 TL adli para cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, 21/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.