Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/798 Esas 2015/1602 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 2 - 2012/246201
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 33. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2012
NUMARASI : 2011/414 (E) ve 2012/1188 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın fikir birliği içinde yakalanmayan arkadaşıyla suçun işlendiği şantiyeye hırsızlık amacıyla gelip suça konu ranzayı çaldığı sırada, birlikte geldiği diğer kişinin çek çek tabir edilen el arabası ile kaçtığı, şantiye alanında yapılan araştırmada elektrik malzemeleri ve kablolarının çalındığının tespit edilmesi karşısında, hırsızlık eyleminin tamamlandığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı düşüncesi benimsenmemiştir.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın iştirak etmiş olduğu hırsızlık eylemi sonucunda inşaat alanı içerisinden elektrik prizi, elektrik düğmesi ve uzatma kablosunun çalındığının anlaşılması karşısında, elektrik uzatma kablosunun inşaat alanında kullanım gereği açıkta bırakılan TCK’nın 142/1-e maddesi kapsamında bir eşya olduğu gözetilerek eylemin aynı madde kapsamında hırsızlık suçunu oluşturduğu düşünülmeden yazılı şekilde aynı maddenin “b” fıkrası ile hüküm kurulması,
2- Müştekinin duruşmadaki beyanında, sanığın zararlarına yönelik olarak kendilerine 500 TL verdiğini ve 500 TL daha verirse zararlarının kalmayacağını belirtmesi karşısında; sanığa, müştekinin beyanına göre kalan 500 TL zarar miktarını, gerektiğinde ödeme yeri de belirlenmek suretiyle makul bir süre içerisinde tazmin imkanı sağlanıp, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin; ayrıca sanığın kısmi ödeme yaptığının anlaşılması karşısında sanığın eyleminin kısmi iade niteliğinde olduğu, soruşturma evresinde gerçekleşen kısmi iadeye rızası bulunup bulunmadığı müştekiden sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 03/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.