Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5049 Esas 2016/7959 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5049
Karar No: 2016/7959
Karar Tarihi: 30.11.2016

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2015/5049 Esas 2016/7959 Karar Sayılı İlamı

Özet:

11. Ceza Dairesi tarafından yapılan bir duruşmada, sanık resmi belgede sahtecilik suçu işlemekten mahkum edildi. Ancak, sanığın muhtarlığa düzenlettiği belgenin sahte olduğu ortaya çıktığı için, Mahkeme TCK'nin 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğine karar verdi. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiği gözetilmediği için Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı de dikkate alınarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle hüküm bozuldu ve istem kabul edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi: Zincirleme suç hükümleri
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi: Koşullu salıverme hükmü

11. Ceza Dairesi 2015/5049 E. , 2016/7959 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık ve Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1-Sanığın muhtarlığa düzenlettiği içeriği itibariyle sahte nüfus cüzdanı talep belgesi ile nüfus müdürlüğüne başvurarak nüfus cüzdanı aldığının anlaşılması karşısında; koşulları bulunduğu halde 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması isabetsizliği yasaya aykırı,
2-5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 30.11.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.