Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2013/2856 Esas 2014/8354 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Adıyaman 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2012
NUMARASI : 2011/782-2012/779

Davacı Ö.. A.. vekili Avukat .. tarafından, davalı T.. Ş.. aleyhine 01/12/2011 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/11/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazına gelince; dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, 2008 yılından beri Adıyaman-Kahta arasında yol yapım ve genişletme çalışmalarının yapıldığını, bu yol yapım ve genişletme çalışması için ihaleyi alan davalı firma tarafından yol yapımında kullanmak için Çemberlitaş mevkiinden hafriyat temin edildiğini, söz konusu hafriyatın taşınması için müvekkiline ait taşınmaz yanındaki yolda yol genişletilmesi yapıldığını, asfalt yapılmadığı için de yoldan ve davalı şirkete ait kamyonların üzerinde taşınan hafriyattan kalkan toz bulutlarının müvekkilinin bağını kullanılamaz hale getirdiğini, araziyi çoraklaştırdığını, bahçede bulunan bir çok ağacın kurumasına kalan ağaçların ise 2 yıldır meyve vermemesine neden olduğunu belirterek uğranılan zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı vekili, asfalt yapımının idare tarafından yapıldığını, yapılan yolun köylüler tarafından da kullanıldığını, dayanak gösterilen bilirkişi raporlarını kabul etmediklerini beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalıya ait kamyonların geliş gidişleri esnasında, davacıya ait taşınmazların yakınında bulunan stabilize yoldan kaldırdıkları toz nedeniyle taşınmazlar üzerinde bulunan üzüm bağlarının zarar gördüğü, davalının 6098 sayılı Borçlar Kanunu"nun 49 ve 66. maddeleri gereğince bu zarardan sorumlu olduğu, yolu sadece davalıya ait araçların kullanmadığı gerekçesi ile tespit edilen tazminat bedelinden 2/3 oranında hakkaniyet indirimi yapıldığı açıklanarak istem kısmen kabul edilmiştir.
Davaya konu zarara neden olduğu belirtilen yol, davalı şirketin araçlarının kullanımına münhasır olmasa da dosya kapsamından bu yolu daha ziyade davalı şirketin araçlarının kullandığı sabittir. Bu nedenle 2/3 hakkaniyet indirimi fazladır. Daha az oranda hakkaniyet indirimi yapılmak üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) no"lu bentte gösterilen nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte gösterilen nedenlerle reddine ve temyiz eden davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.