Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/2881 Esas 2018/11821 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen 04.12.2008 tarihli kararı 26.10.2009 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ alan sanığın, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 29.07.2015 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, anılan Kanunun 317. maddesi gereğince sanık ..."nin temyiz isteminin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Hırsızlığın, müştekiye ait evden yapıldığının anlaşılması karşısında sanığın eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu halde, aynı Kanunun 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında TCK’nın 58/6-7. maddesi gereğince “mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlar şekilde infazdan sonra 3 yıl denetim süresi belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının tekerrür ile ilgili bölümünde yer alan sanık hakkında “3 yıl denetim süresi belirlenmesine ilişkin” kısmın çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.09.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.