Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
17.04.2008 tarih ve 5754 Sayılı Yasa"nın 56. maddesi ile değişik 5510 Sayılı Yasa"nın 93.maddesinde; "Bu kanun gereğince sigortalılar ve hak sahiplerinin gelir, aylık ve ödenekleri, sağlık hizmeti sunucularının genel sağlık sigortası hükümlerinin uygulanması sonucu kurum nezdinde doğan alacakları, devir ve temlik edilemez. Gelir, aylık ve ödenekler 88. maddeye göre takip ve tahsili gereken alacaklar ile nafaka borçları dışında haczedilemez." hükmü yer almaktadır.
28.2.2009 tarihinde yürürlüğe giren 5838 Sayılı Kanun"un 32.maddesi ile 5510 Sayılı Sosyal Güvenlik Kanunu"nun 93/1 maddesinde yapılan değişiklik ile; "Bu fıkraya göre haczi yasaklanan gelir, aylık ve ödemelerin haczedilmesine ilişkin talepler, borçlunun muvafakati bulunmaması halinde icra müdürü tarafından reddedilir." hükmü getirilmiştir. Buna göre muvafakatin geçerli olması için borçlu hakkındaki icra takibinin kesinleşmiş olması yeterlidir. Bu düzenleme usule değil esasa ilişkin olup, İİK. nun 83/a maddesi karşısında özel hüküm sayılır ve öncelikle uygulanır.
Somut olayda şikayetçi 26.03.2010 tarihinde yapılan menkul haczi sırasında icra kefili olduğu ve örnek 4-5 icra emrinin 07.04.2010 tarihinde şikayetçi icra kefiline tebliğ edildiği, şikayetçi icra kefilinin hakkındaki takip kesinleşmeden önce 26.03.2010 tarihinde menkul haczi sırasında emekli maaşının tamamı üzerine haciz konulmasına muvafakat ettiği, ancak bu muvafakatin, icra kefili şikayetçi yönünden icra takibi kesinleşmeden önce verildiği, dolayısıyla 5838 Sayılı Kanun"un 32.maddesi ile değişik 5510 Sayılı Sosyal Güvenlik Kanunu"nun 93/1. maddesine uygun olmadığı anlaşılmaktadır.  O halde mahkemece, şikayetin kabulü ile emekli maaşı üzerindeki haczin kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlunun  temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 12/12/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.