Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/660 Esas 2015/1891 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/660
Karar No: 2015/1891
Karar Tarihi: 31.03.2015

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2014/660 Esas 2015/1891 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kasten yaralama davasında sanığın suçlu olduğunu kabul etmiştir. Dosyada bulunan deliller incelenerek suçun sübutu tespit edilmiş ve suç niteliği belirlenerek ceza verilmiştir. Sanık müdafiinin savunması reddedilmiştir. Kararda, hak yoksunluğuna ilişkin TCK'nun 53. maddesi uygulanmış ve sanığın alt soyu ile diğer kişiler yönünden bir ayrım yapılmaması yasaya aykırı olmasına rağmen bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtilmiştir. Sonuç olarak, sanık hakkında karar verilmiş ve TCK'nun 53. maddesi uygulanarak hak yoksunluğu kararları verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nun 53. maddesi: Hak yoksunluğu kararları için belirlenen koşulların ve uygulanacak hükümlerin yer aldığı madde.

1. Ceza Dairesi 2014/660 E. , 2015/1891 K.

"İçtihat Metni"

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama

1- Adli Emanette kayıtlı bulanan ve suçta kullanılan bıçakla ilgili olarak herhangi bir karar verilmemiş ise de, zamanaşımı süresi içerisinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç kastı bulunmadığına, olası kast hükümlerinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrike vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Hak yoksunluğuna ilişkin 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanması sırasında velayet ve vesayet yetkileri yönünden kendi alt soyu ile diğer kişiler yönünden bir ayrım yapılmaması yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin "sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 1-c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 31/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.