MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, davacıya ait aracın davalı şirket nezdinde kasko poliçesiyle sigortalı olduğunu, poliçe vadesi içinde gerçekleşen kazada araçta hasar oluştuğunu, davalının olayın belirtilen şekilde olmadığı gerekçesiyle ödeme yapmayı reddettiğini belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 26.850,00 TL. hasar tazminatının kaza tarihinden işleyecek en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacıya ait aracın hususi kullanım amaçlı olarak sigortalandığını, oysa davaya konu hasarın gerçekleştiği kaza anında aracın kiralık araç olarak ve ticari yolcu taşımacılığında kullanıldığını saptadıklarını, davacının doğru beyan yükümlülüğüne uymadığını ve zararın teminat dışı olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 24.000,00 TL. tazminatın 28.09.2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazla isteğin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; davaya konu kaza nedeniyle davacının sigortalı aracında oluşan hasarın, kazanın oluş biçimi ile uyumlu olduğunun, mahkemece alınan uzman bilirkişi raporuyla
saptandığı ve davalının kendi aldığı eksper raporunda da kazayla uyumlu hasar tespitinin yapıldığı gözetildiğinde, bu yöne ilişkin davalı temyizinin yerinde görülmemesine; sigorta poliçesi kapsamındaki rizikonun gerçekleştiği tarih ve poliçe tanzim tarihinde yürürlükte olan 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 1435 vd. maddelerinde düzenlenen beyan yükümlülüğüne aykırılık hususunun ispat edilememiş olması nedeniyle, hasarın teminat kapsamında olduğuna ilişkin mahkeme kabulünün yerinde bulunmasına göre; davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, kasko sigorta poliçesi gereği tazminat istemine ilişkindir.
Davaya konu edilen ve mahkeme tarafından kısmen kabul edilerek hüküm altına alınan tazminata, davacı tarafın hasar ihbarında bulunduklarını iddia ettiği 28.09.2012 tarihinden itibaren temerrüt faizi işletilmesine karar verilmiştir. Davacının başvuru tarihini ispata yarar belge dosya kapsamında bulunmamakla birlikte, davalı tarafça dosyaya sunulan ekspertiz raporunda, hasar kayıt tarihinin 26.09.2012 ve rapor tarihinin 01.11.2012 olduğu görülmektedir. 6102 sayılı TTK"nın 1427/2. maddesinde, sigortacının belgeleri inceleme ile hasarı belirlemesinden sonra ve en geç hasar ihbarından sonraki 45. günün sonunda tazminatı ödeme yükümlülüğü altında olduğu düzenlenmiştir. Bu durumda, hasar kaydının yapıldığı 26.09.2012 tarihinden sonraki 45. günün sonu olan 11.11.2012"den itibaren temerrüt faizine hükmedilmesi gerekirken, eksik incelemeyle temerrüt tarihinin yanlış tespiti doğru olmamıştır.
Diğer yandan, davacı taraf dava dilekçesinde, temerrüt faizi olarak en yüksek faizin uygulanmasını talep etmiş olup; taraflar arasındaki uyuşmazlığın TTK"da düzenlenen sigorta sözleşmesine dayandığı dikkate alındığında, davacının talep ettiği faizin ticari faiz olduğu gözetilmelidir. Bu nedenle; hüküm altına alınan tazminat için avans faizine karar verilmesi gerekirken, en yüksek mevduat faizine hükmedilmiş olması da hatalıdır.
Yine, davanın kısmen reddine karar verilmiş olması nedeniyle, davalı lehine hükmedilecek vekalet ücreti belirlenirken, karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT"nin 13/1. maddesindeki "davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla" vekalet ücretinin belirlenmesi düzenlemesine uyulmayıp, davalı için eksik vekalet ücretine karar verilmesi de doğru değil bozma sebebi olmakla birlikte; tüm bu
yanılgıların giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. bendindeki "28.09.2012" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "11.11.2012" ibaresinin yazılmasına; 1. bentteki "en yüksek mevduat faizi" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "avans faizi" ibaresinin yazılmasına; hükmün 5. bendindeki "AAÜT 12. maddesi gereğince 338,40 TL." ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT"nin 13/1. maddesi gereği 1.500,00 TL." ibaresinin yazılmasına ve ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 08/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.