Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 67/2, TCK’nın 62/1, 52/2, 58/6-7 maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmemesi; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.03.2013 tarihli, 2012/2-1500-2013/95 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, güvenlik tedbiri niteliğindeki bu hususun, kazanılmış hakka konu olmaması nedeniyle infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirildiğinden, bozma sebebi sayılmamıştır.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, beraatine karar verilmesi gerektiğine, erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosya içerisinde mevcut 03/05/2016 tarihli bilirkişi heyeti raporunda; 2863 sayılı Kanun kapsamında olup, bilirkişi raporunun; 1.-6. sıra numaralarında kayıtlı 47 adet eserin , aynı Kanunun 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Mahkemece tekerrüre esas alınan Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/442 E, 2010/532 K sayılı ve TCK"nın 158/1. maddeleri gereğince verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezasına ilişkin ilamın, Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 2015/987 E, 2015/2140 K sayılı ilamı ile, beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyete karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmasına ve bozmanın CMUK"un 325. maddesi gereğince sanık ...’a sirayetine karar verildiği, bozma ilamına uyularak Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/106 E, 2015/285 K sayılı kararı ile sanığın beraatine karar verilip, kararın Yargıtay 23. Ceza Dairesinin 2016/7841 E, 2016/10454 K sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, bu nedenle tekerrüre esas olmadığı, sanığın adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında yazılı şekilde tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4 nolu paragrafı hükümden çıkarılarak yerine, "Dosya içerisinde mevcut, 03/05/2016 tarihli bilirkişi heyeti raporunda; 2863 sayılı Kanun kapsamında olup, bilirkişi raporunun; 1.-6. sıra numaralarında kayıtlı 47 adet eserin, aynı Kanunun 75. maddesi uyarınca müzeye teslimine teslimine" cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 28/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.