Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12301 Esas 2017/10325 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12301
Karar No: 2017/10325
Karar Tarihi: 11.09.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/12301 Esas 2017/10325 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm üzerine yapılan temyiz başvurusunu incelemiştir. Sanığın adli para cezası hakkında yapılan itiraz reddedilmiştir çünkü bu ceza 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunmaktadır. Kendisini vekil aracılığıyla temsil ettiren sanık ise hakkında verilen kararın vekiline tebliğ edilmesi gerektiği göz önünde bulundurulmadan hüküm kurulduğu için temyiz itirazı kabul edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin kararı yargılamanın ise önemli bir unsuru olarak değerlendirilmiştir. Kanun maddeleri olarak incelenirse: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna Geçici 2. Madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. Maddesi.
3. Ceza Dairesi         2016/12301 E.  ,  2017/10325 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü;
    1) Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
    2) Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyizi itirazlarının incelenmesinde;
    Kendisini vekille temsil ettiren ve yokluğundan hüküm kurulan ... hakkında kurulan hükme ilişkin gerekçeli kararın vekiline tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, kendisine tebliğ edildiği, sanık müdafiine ise gerekçeli kararın 25/12/2013 tarihinde tebliğ edildiği ve müdafiin 20/12/2013"te hükmü temyiz ettiği anlaşılarak yapılan incelemede;
    Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA, 11/09/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.

































    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.