Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17349 Esas 2017/10321 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17349
Karar No: 2017/10321
Karar Tarihi: 11.09.2017

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2016/17349 Esas 2017/10321 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, 3. Ceza Dairesi tarafından 2016/17349 E. ve 2017/10321 K. numaralarıyla verilmiştir. Karara göre, sanık basit kasten yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, adli para cezalarının tür ve miktarları kesin nitelikte olduğu için sanık müdafiinin bu konuda yaptığı temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın kemik kırığına neden olan kasten yaralama suçuna ilişkin yapılan itirazlar da reddedilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi nedeniyle hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek kararın bozulması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34, 230 ve 289. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321. maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2016/17349 E. , 2017/10321 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması sureti ile mahkumiyet
Mahalli mahkemece, verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanığın, katılanlar ... ... ve ... ... yönelik basit kasten yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarları, 14/04/2011 tarihinde yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun REDDİNE,
2) Sanığın, katılan ..."a yönelik kemik kırığı oluşacak şekilde kasten yaralama eyleminden kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
a) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34, 230 ve 289. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak sağlayacak şekilde açık olması ve Yargıtay"ın bu işlevini yerine getirebilmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, sanıkların eylemlerinin ne olduğunun açık olarak gerekçeye yansıtılması gerekirken bu ilkelere uyulmadan, gerekçeden yoksun olarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
b) Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 11/09/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.