Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/13435 Esas 2019/8369 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK"nın 155/2, 62/1, 52/2, 53/1, 50/1-a gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın Uzunlar iletişim fatura ödeme merkezi adlı iş yerinin sahibi olduğu, şikayetçiden tahsil ettiği parayı ilgili şirkete ödeme yapmayarak uhdesinde tutmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti, sanığın suç kastının ortaya çıkarılabilmesi ve sübutu halinde suç vasfının belirlenmesi bakımından; sanığın çalıştırdığı işyerinin İGDAŞ ile arasında tahsilata dair protokol olup olmadığı, İGDAŞ ile bir sözleşmesinin bulunup bulunmadığı konusunda ilgili evrakların İGDAŞ firmasından sorulması, var ise ilgili kayıtların celbedilmesi, bu şekilde toplanan bütün deliller birlikte değerlendirilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi, sanığın suç kastının varlığı halinde suç vasfı karar yerinde tartışılarak, eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu mu veya dosyadaki tahsilat makbuzundan anlaşıldığı üzere Türk Ticaret Kanunu anlamında tacir olmayan sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 157/1 maddesinde öngörülen 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırmaya tabi dolandırıcılık suçunun basit halini oluşturup oluşturmayacağının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme, araştırma ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.